Ik kreeg vandaag een mail van een lezeres over een probleem die zich kan voordoen als bij de onderverdeling van het zaaibakje houten stokjes gebruikt worden (zoals beschreven in het artikel over tomaten zaaien). Het probleem was het volgende:

Vorige week 14/2 heb ik reeds een aantal dingen gezaaid in een verwarmd zaaibakje :
– Tomaten Nikita F1, Ausonio F1, Riviera, Super Marmande, Mini-Bel
– Paprika California Wonder
– Spaanse peper Amando F1
– Stevia

De tomaten zijn reeds zeer goed opgekomen, de rest laat nog wat op zich wachten maar het zand vertoont al relief.

Het probleem is echter ik op bepaalde bamboestokjes voor de onderverdeling groene schimmelvlekken zie. Ik heb sinds het besproeien van het zand vlak na het zaaien niet meer bevochtigd. De zijwanden van het deksel staan vochtig en de de verluchtingsgaten staan sinds een paar dagen volledig open.

In uw boek heb ik niet direct gevonden wat te doen als er schimmels aanwezig zijn.
Is alles nu voor de vuilbak ? De zaailingen zien er verder wel ok uit.
En wat heb ik verkeerd gedaan, want ik heb nog andere rassen te zaaien in maart.

Gelukkig kan ik hier goed nieuws brengen. De schimmel die op de stokjes groeit is niet onmiddelijk schadelijk voor de zaailingen. Op hout groeien makkelijk schimmels als het vochtig gehouden wordt. Weggooien van de zaailingen hoeft dus helemaal niet. Maar zo’n schimmel is natuurlijk geen zicht. Je kan de stokjes er uit halen, afwassen en terug leggen. Maar het is beter de stokjes te vervangen door bijvoorbeeld rietjes of ander pastic.

In het artikel Een droom op de tong schrijft Peter Jacobs over zijn verrassende smaak van een tomaat-mozarella die hij thuis consumeerde. Oorzaak bleek de de tomaat met een roestbruine, donkerbordeaux kleur te zijn.

Tomaten bestaan in wit, geel, groen, oranje, bruin, zwart en natuurlijk ook rood. Ze kunnen gevlekt zijn, of gestreept. Ze kunnen rond zijn, maar ook peer- of kersvormig. Ze hangen in trosjes of eenzaam alleen. Ze kunnen groot en gebocheld, lomp en lelijk zijn, of een vingerhoed klein.

En toch is het heel moeilijk om deze tomaten bij de consument te doen aanslaan.Gele en oranje tomaten worden al sinds jaar en dag op de veilingen aangeboden, maar blijven een niche product. Volgens de consument moet een tomaat nog altijd rood zijn. Anders is het gesteld met de vorm. Pruimtomaten, cocktailtomaten of kerstomaten doen het wel relatief goed bij de verbruiker.

Het is een zegen voor de giganten van de voedingsindustrie dat velen van ons eerst met de ogen eten. Voor de smaak hoeven ze niet al te veel inspanningen te doen

Inderdaad, probeer maar eens van die bruine of paarse of helemaal misvormde tomaten verkocht te krijgen. Nochtans is de smaak heel dikwijls subliem. Een tomaat met een donkerpaarse kleur schrikt de mensen wel wat af. Met het oog gaan ze die niet kopen. Enkel als ze overtuigd zijn van de goede smaak kopen ze die. Veel van die oude tomatenrassen hebben nog een probleem, dat vooral voor teler en handelaar van belang is. Probeer maar eens zo’n ‘heirloom’ exemplaar een week op de keukenkast te bewaren. Of zo’n tomaat twee dagen te lang aan de struik te laten hangen. Veel van die soorten moeten binnen korte tijd geconsumeerd worden.

We hebben onze ,,rare” exemplaren bejubeld bij familie en vrienden. We deelden de overschot zelfs uit, maar onze kruistocht voor de goede smaak haalde weinig uit. Onder zachte dwang van de betere koks zijn de lelijke coeur de boeuf -tomaten, die onregelmatige maar smaakvolle joekels, weer ingeburgerd, maar onze roesttomaten bleken een brug te ver. De meeste giften zijn ons netjes terugbezorgd. Mooi, maar liever niet, was het commentaar. Liever die ronde rode, die er zo mooi uitzien. En vaak naar niets smaken, mompelden wij.

Enkel als men er in slaagt uit de enorme soortenrijkdom van oude rassen een uniforme, lang bewaarbare tomaat te telen die zich ook makkelijk laat verpakken en visueel de consument niet afschrikt is, is er kans dat het een commercieel succes wordt. Verder moet men er ook in slagen de ziektegevoeligheid van deze oude rassen te verbeteren. Zoniet wordt het onmogelijk om deze soorten op een milieuvriendelijke manier te telen en toch nog een hoge productie te halen. Met de introductie van Coeur de Boeuf is men blijkbaar al in dit opzet geslaagd.. En dan vergat ik bijna te vermelden dat de meeste van deze oude soorten ziektegevoelig zijn. . Wie deze tomaten in zijn eigen tuin teelt zal tevreden moeten zijn met een lagere productie en een plant die het wat rapper opgeeft bij gebrek aan groeikracht en ziektetolerantie. Maar vormenrijkdom en smaak kan natuurlijk wel één en ander goed maken.

In het West-Vlaamse Klemskerke werd deze week een tomaat van maar liefst ruim 900 gram geoogst. Hij is volgens de kweker “eetbaar en gezond.”
Het betreft een video die vandaag verscheen bij Zoomin.tv.
U kunt de video bekijken door de volgende link aan te klikken: bekijk video

zie ook tomaten zaaien
Als de eerste echte blaadjes te zien zijn kan er verspeend worden. Staan de plantjes ruim uit elkaar dan kan je nog wat wachten. In dit zaaibakje staan de plantjes te dicht om het verspenen nog langer uit te stellen. Zoniet worden de stengeltjes veel te lang (fileren).

Vul de potjes met potgrond en druk deze aan met de hand. Een gietrand hoef je nu nog niet te laten, die komt er later vanzelf als we de potjes begieten. Kies een goede kwaliteit potgrond. Dit betekent dat er naast tuinturf (zwartveen) ook turfstrooisel (witveen) moet aanwezig zijn zodat de structuur steeds voldoende luchtig is, ook bij veel water geven. Tuinturf of zwartveen heeft de eigenschap goed water op te nemen maar zal in natte toestand te weinig zuurstof bevatten. De potgrond die we gebruiken mag best wat voeding bevatten (staat vermeld op de verpakking). Een potgrond van het type ‘geraniumpotgrond’ is dan ook een goede keuze.

Begiet de potjes na het vullen zodat ze goed nat zijn. Dit is nodig want de plantjes die we straks verspenen hebben zeer weinig wortels. Laat daarna deze potjes 24 uur rusten zodat het overtollige vocht weg kan en de grond wat kan opwarmen. Door het begieten zal de potgrond wat bezakken waardoor er een kleine gietrand ontstaat.

Je kan allerlei potjes gebruiken. Wil je grote planten telen, dan zijn potjes met diameter twaalf cm nodig (rechts boven). Ook de vierkante potjes van negen centimeter voldoen nog wel. Kerstomaten die van nature niet zo snel groeien en laat gezaaide tomaten kunnen ook wel in potjes van acht centimeter verspeend worden (links onder)

Haal voorzichtig een ‘kluitje’ met plantjes uit de zaaibak. Doe dit door met een plat stokje de plantjes op te lichten en daarna een deeltje daarvan los te maken. Zeker als er dicht gezaaid werd moet je niet proberen om één plantje afzonderlijk uit de zaaikist te halen. Maak daarna de plantjes voorzichtig los van elkaar.

Als je voldoende plantjes hebt selecteer je de kleinere plantjes er beter uit. Soms groeien ze minder goed weg en ze blijven hoe dan ook steeds een groeiachterstand behouden.
Maak met een bamboestok van 0,5 cm diameter in ieder pot een gaatje. De diepte hangt af van de lengte van de kiemplantjes. Wie op de vensterbank zaaide zal nogal lange plantjes bekomen.

Neem de plantjes vast bij de kiemblaadjes. Laat ze zakken tot de kiemblaadjes nog één of twee centimeter boven de grond uitkomen en druk dan het gaatje voorzichtig dicht. Lukt die niet zo goed, dan kan je het gaatje ook opvullen met wat drogere potgrond.

Geef daarna nog ieder potje een scheutje water, vooral om het verspeengaatje dicht te maken. Plaats de plantjes de eerste twee dagen in de schaduw en laat ze daarna geleidelijk gewoon worden aan de zon. Bij een felle dag de eerste dagen na het verspenen dekken we de plantjes best af met krantenpapier. Vooral de eerste dagen kunnen enkele plantjes tijdens het warmste deel van de dag lichtjes verwelken. Staan ze ’s morgens weer fris, dan is er niets aan de hand.
Plaats de planjes de week na het verspenen ook niet te koud. Dit kan desnoods nog een tijdje bij het raam. Na een week staan de potjes beter in de kas, zoniet lijden ze onder het lichtgebrek. (fileren en scheef naar het licht groeien)

Dinsdag werd melding gemaakt van
Zacht weer vergemakkelijkt de opkweek van tomatenplantjes
Klik op de foto’s
Alhoewel je tomaten die je wil uitplanten in de serre (kas) al kan zaaien vanaf begin maart is het einde maart zeker nog niet te laat om aan de slag te gaan. Ook wie geen verwarmde kas heeft. Na zes weken heb je een plant die klaar is om uit te planten in de kas of in open lucht.

Het zaaisubstraat bestaat uit drie vierde gewone universele potgrond en één vierde wit zand. Zorg ervoor dat het zaaisubstraat al een tijdje in een warme ruimte gestaan heeft en dat het een normale vochtigheidsgraad heeft. Neem een isomokist (piepschuim) , dit behoudt beter de warmte ’s nachts. Neem ook een voldoende diepe kist, zodat er een acht centimeter lucht tussen de glasplaat en het substraat zit. Het laagje zaaigrond hoeft niet zo dik te zijn, zes centimeter is voldoende.

Dit alles moet goed gemengd worden.

Mooi vlak aandrukken (niet duwen)

Bevochtigen met een nevelspuit duurt wat langer maar zorgt er voor dat de grond mooi vlak blijft en er geen opspattende grond is.

Het zaaikistje wordt ingedeeld met stokjes als er verschillende rassen moeten gezaaid worden of als je paprika, tomaat en aubergine in hetzelfde kistje wil zaaien. Leg je de zaadjes niet al te dicht dan kan je de plantjes wat groter laten worden vooraleer je gaat verspenen.

Afdekken met wit zand. Gebruik een zeef of een vergiet om het zand mooi te verdelen. Enkele milimeter is voldoende.

Nog eens goed bevochtigen. Dan een glasplaat erop of een laag plastiekfolie. Dit alles bovenop de keukenkast waar de koelkast zit.(want daar is het 2°C warmer dan op de grond). De glasplaat houdt het substraat vochtig en zorgt voor een goed warm klimaat.

En zes dagen later is de kieming al bezig. Om te veel rekken van de kiemplantjes te voorkomen moet de zaaikist nu onmiddelijk op een plaats met meer licht komen (in dit geval dicht bij het venster). Wacht niet totdat de plantjes helemaal zichtbaar zijn want dan zijn ze al gerokken.

En nog twee dagen later staan de meeste rassen boven

Alles over tomaat telen

Rose de Berne is een krachtige groeier. En zeer productief. De vruchtzetting is zeer goed. De kleur is rozerood, en de vruchten zijn mooi glanzend.



De kleuring is uiteindelijk goed, zonder groenkragen. In rijpe toestand zijn er echter bij zowat alle vruchten scheurtjes rond het kroontje (sterscheurtjes).

Dit doet echter niets af aan de bewaring. Blijkbaar bewaren de vruchten zeer goed en zijn twee weken later nog steeds goed te consumeren. Wat betreft smaak is er niets opgevallen, gewoon een goede smaak dus.

Troeven van deze tomaat zijn : mooie glanzende kleur, mooi geribde vorm maar toch niet te groot.



Vorige berichtjes verschenen over “speciale tomatenrassen”

Johannisbeer

Géante de Belgique

Green Zebra

Pêche Blanche

Gele kerstomaat, zelftoppend

Klik op de foto om deze groter te zien

Cérise Jaune is een zelftoppende soort die zeer snel afrijpt. De plant vormt een compacte struik die heel dicht bij de grond blijft , wat stro onder de planten om de vruchten niet te bevuilen is aan te raden. Je zou ook kunnen planten op plastiekfolieDe vruchtjes hebben inderdaad de grootte van de gekende kerstomaten. De soort was van alle geteelde soorten in 2004 de vroegst rijpende. Interessante soort om in pot te telen. De vroegheid maakt de soort waarschijnlijk ook geschikt voor de buitenteelt (bijvoorbeeld op zwarte plastiekfolie).

Dit was het vijde tomatenras dat besproken werd, eerdere besproken rassen vindt u via deze links. Bezoek regelmatig deze website om de bespreking van de andere tomatenrassen te vinden of schrijf u in op de nieuwsbrief.

http://home.scarlet.be/~tor-1228/2004/08/speciale-tomatenrassen-johannisbeer.html

http://home.scarlet.be/~tor-1228/2004/08/speciale-tomatenrassen-gante-de.html

http://home.scarlet.be/~tor-1228/2004/09/speciale-tomatenrassen-green-zebra_18.html

http://home.scarlet.be/~tor-1228/2004/09/speciale-tomatenrassen-pche-blanche.html

Green zebra is tomaat die ook in rijpe toestand groen is met donkergroene strepen. Bij de rijping worden de vruchten zacht en hebben een ietwat geelachtige schijn. Maar de algemene druk blijft die van groene tomaten. Ook binnenin zijn ze groen. De smaak is goed, sommigen menen een lichtzure smaak waar te nemen, die ideaal is bij bepaalde gerechten.

De groei is vrij krachtig, de vruchtzetting verloopt vlot, de plantstructuur is open met lange, losse bladeren.

De grootte van de vruchten varieert tussen 40 en 65 mm.

Klik op de foto’s voor een grotere afbeelding.

De Géante Belgique Jaune is mijn persoonlijke favoriet bij de tomatenrassen die ik dit jaar teelde



Grote vruchten met stevig vruchtvlees met snelle groei en rijping



En met een frisse, fruitige smaak!

Pêche Blanche is een kleine, zachte, witte tomaat. Ze is iets groter dan een cocktailtomaat met een ietwat hoekige vorm. De vruchthuid voelt zacht aan, bijna zoals de behaarde vruchthuid van een perzik.



De trossen zijn zeer lang, met een tiental tomaten.



De groei is zeer sterk en de planten groeien zeer gerekt. Het was het hoogste ras van alle geteelde specialiteiten dit jaar. De oogst start vrij vroeg. De kleur en de smaak kregen een goede waardering.

Johannisbeer, een sterke groeier en toch vroeg rijp.



De vruchtjes zijn zeer klein, nog net iets kleiner dan de gekende cherrytomaten en groeien aan zeer lange trossen.

De Andes tomaten, nog niet rijp, maar wel een overvloedige oogst.