We zijn inmiddels na half januari, de ‘provisie’-aardappelen beginnen te kiemen. Voor al diegenen die kiemremmers (patattepoeder) hebben gebruikt kiemen de aardappelen bijna nog niet maar voor al degenen die op een biologische manier hebben gekweekt en ook wensen te bewaren was het gebruik van groeiremmers uit den boze. Immers kiemremmers zijn scheikundige stoffen welke een vorm van bezoedeling van ons voedsel teweegbrengen, vandaar dat kiemremmers in de voorbije jaren een andreaskruis werden opgekleefd. Met de nieuwe wetgeving vanaf 2013 was dit ineens niet meer nodig. Wanneer we niets hebben gebruikt dan zijn de aardappelen al aardig aan het schieten, nu het moment om de groeiende scheuten met de hand te verwijderen. Als we dit niet doen dan, wordt er onnodig vocht gebruikt om de scheuten te laten groeien met zacht worden van de aardappelen tot gevolg. We mogen er ons ook aan verwachten dat we bij het schillen van onze dagelijkse patat diepe harde kanalen gaan aansnijden. Kanalen voor de aanvoer van sap en voedingsstoffen. We hebben er eigenlijk alle baat bij om op gepaste tijde onze piepers te ontdoen van de wassende scheuten om zo een langdurig genot te hebben van onze rijkelijke oogst anno 2013. Willen we aardappelen eten uit eigen kweek en niet vanuit de andere delen van de wereld dan moeten we onze lekkere aardappelen verzorgen als nooit tevoren. Enkel op deze manier kunnen we genieten tot aan de nieuwe oogst uit onze eigen kelder.
Scheuten van aardappel zijn niet eetbaar. Aardappel is een lid van de familie van de nachtschadigen en alzo zijn de knollen in ongekookte toestand giftig, ook de geplukte scheuten.
PS ik moet er nog steeds een 50 tal kg uitdoen, ze zitten nog steeds onder de grond, de beste manier van bewaren als het dan toch niet wil vriezen. Neen geen elfstedentocht dit jaar, of heeft de winter nog een venijnig staartje in petto?
Groetjes Tuinman Peter.