Yvonne Somers schrijft regelmatig een receptje voor GroentenInfo. Dit uit haar enorme receptenverzameling die ze al meer dan 40 jaar bijhoudt.

In dit artikel vertelt zij het verhaal achter haar grote passie.

Koken
U moet weten ik kom uit een omgeving waar gekookt werd. Dat lijkt heel normaal maar mijn moeder, mijn oma’s, en hun kennissen kookten en gaven “ etentjes”. Toen ik nog heel jong was zo tot 6`a 7 jaar oud leek dat gewoon. Maar toen ik naar school ging en er kinderen van school thuis kwamen ontdekte ik al gauw dat dit niet overal gewoon was. Er moest gegeten worden, honger gestild maar dat is iets heel anders dan eten, eten “ voor het lekker”.

Soep, stoofschotels maar ook macaroni en rijst gerechten. Het lijkt nu allemaal heel gewoon maar in 1953/54 was dat niet zo gewoon. Het was lekker en bovenal gezellig. Vaak feestelijk met een mooi gedekte tafel met een kaars er op en servetten erbij en heel af en toe wijn.

Pas veel later toen ik al zelfstandig woonde en zelf moest gaan koken ontdekte ik dat de recepten die thuis op trafel kwamen eigenlijk nergens opgeschreven stonden. De Franse keuken was toen heel erg populair, fondue en franse kaas enzo.

Vanaf dat moment ben ik gaan beseffen dat hetgeen mijn moeder en haar moeder deden gewoon bezig was te verdwijnen. Niemand vond het nog interessant of bijzonder, het moest buitenlands zijn, en vreemd. Lekker was maar bijzaak. “Je moest het leren eten”.

Veel heb ik gereisd, voor mijn werk of in de vakantie . Altijd zocht ik in boekwinkels tweede hands boekwinkels, rommelmarkten naar oude kookboeken, of kookboeken waarin mensen met gevoel voor hun eigen culinaire geschiedenis recepten genoteerd hadden uit hun jeugd of de jeugd van hun ouders.

Dit is de basis van mijn verzameling zo’n 20 m1 boekenplank vol met schriftjes, boeken, historische uitgaven wetenschappelijke publicaties, politiek gekleurde publicaties en noem maar op, allemaal over eten, eten koken, eten bewaren van weinig iets beters maken.

Over brood, soep, groenten, granen, streek recepten, voedselvoorschriften met een religieuse achtergrond en gewoon gekke recepten.

Moestuin
Ik las veel over de ouderwetse groenten die eigenlijk nergens te koop meer zijn. Via internet kwam ik in contact met de groep “ vergeten groenten” en ontdekte dat er heel gedreven mensen zijn die dit kweken en proberen het in stand te houden.

Omdat ik eigenlijk altijd tuinieren al heel leuk vond was de overstap van mooie bloemen naar ook een paar mooie eetbare planten snel gemaakt. Veel geluk heb ik gehad met het vinden van een heel goedkoop te huur staande volkstuin vlak bij mijn huis. En zo sta ik nu voor de tweede zomer aan het hoofd van 250 m2 zware, natte klei. Eerst met heel veel onkruid, maar daar kun je fanatiek tegen aan schoffelen, veel slakken, als er voor mij ook maar wat over blijft.

Er stond een heel bed met volkomen overwoekerde aardbeienplanten, ik heb ze plant voor plant schoon gemaakt en ze hebben me bedankt met bakken vol met aardbeien, heerlijk. Ik heb boontjes geoogst, niet veel en niet zo mooi maar met een heerlijke smaak. Ik ben een hele winter verbaasd geweest over heerlijke veldsla, mooie prei, rode- en groene spruiten. Ik had zelfs nog nooit van rode spruiten gehoord. Ze zijn eigenlijk zachter van smaak dan de groene. Hele mooie kleine rode kooltjes, ook witte kooltjes, wortelen heb ik ook nog steeds.

Ik heb Kardoen staan en als ze de winter overleven ben ik heel benieuwd want ik heb heel veel recepten voor deze groente, oude recepten.

Nooit geweten dat er zomer en winter prei bestaat en dat de sla die wij vroeger thuis aten met zo’n mooi geel hart, botersla heet en eigenlijk alleen nog beschikbaar is als je ze zelf kweekt en dat probeer ik dan ook. Ik hoop dat ik weer de verrukking van de eerste komkommer kan ervaren want die staken die de groenteboer verkoopt lijken daar in de verste verte niet op

Ik weet dat ik een echte amateur ben, een veel fouten makende beginneling, maar met een passie en daarbij kunnen adviezen als van “plantaardig” mij helpen. Ik kijk er naar uit en geniet op voorhand van alles wat ik komende zomer ga doen en met een beetje geluk zelfs kan oogsten. Ik probeer de fakkel brandende te houden achter mijn fornuis met mijn potten en pannen een traditie van vele generaties gewone moestuin hebbende huisvrouwen voort te zetten en te zorgen dat wat ik heb en weet doorgegeven kan worden.

Dus hebt u een groentetje, of knol of graan waar je geen raad mee weet, misschien heb ik wel wat in mijn collectie, je weet maar nooit.

groetjes

Yvonne