In het artikel ‘De zaadhandel klaar voor een nieuw seizoen’ sprak het tijdschrift moestuin met de vertegenwoordigers van vijf belangrijke Nederlandse zaadhuizen die leveren aan de hobbytuinder. Rob van der Voort van Van Hemert, Chris Douwes van De Bolster, Ton Vreeken van Vreeken’s Zaden, Bauke Beukens van Garant Zaden en Henk van der Wal van de gelijknamige zaadhandel namen deel aan het gesprek. (update : het artikel is niet meer te lezen op de site )

De discussie van oude tuindersrassen tegenover hybriderassen kwam daarbij ook aan bod. Zoals u weet ben ik persoonlijk voorstander van zoveel mogelijk nieuwe rassen (en dus dikwijls hybriderassen) te gebruiken. Daarbij is de oogstzekerheid de belangrijkste motivatie. Een sterkere groeikracht en resistentie en tolerantie tegen diverse ziekten en plagen zorgen voor meer kans op succes. Natuurlijk zal er ook een opbrengstverhoging zijn, maar dat is voor de hobbytuinder van minder belang. Oude rassen zijn wel interessant indien ze specifieke kenmerken hebben die je niet in de tegenhanger bij de hybriderassen terugvindt. Wie dus variatie wil brengen, zowel wat vorm, kleur al soortenrijkdom betreft kan  kiezen voor oude (vergeten) rassen én hybriderassen. Alhoewel ook binnen deze groep de laatste tijd F1-hybriden op de markt komen. Coeur de Boeuf – tomaten, groene bloemkool, rode spruitkool, allemaal bestaan ze al als hybriden. Het grootste nadeel van hybriden voor de hobbytuinder is de geringe oogstspreiding bij veel vollegrondsgroenten. Hyriden van bloemkool kan je allemaal oogsten binnen de week. Niet zo praktisch als je een zelfvoorziendende moestuin hebt. Wel voor de professionele tuinder die zo een veel betere arbeidsplanning kan maken. En bij de spruitjes  is toch wel leuker als je enkele weken na elkaar steeds opnieuw de dikste spruiten kan oogsten. Uniformiteit is bij spruiten vooral belangrijk bij de machinale oogst.

Wat de vertegenwoordigers van de zaadhuizen over hybriderassen denken leest u hieronder (overgenomen uit artikel uit De Moestuin, 2005)
Rob van der Voort

Nieuwe rassen (hybriden en zaadvast) zijn oogstzekerder dan veel oude rassen,maar ze hebben soms ook een nadeel: alles is in één keer oogstbaar. Oude rassen hebben een onder meer een eigen smaak, kleur en vorm die liefhebbers terecht opprijs stellen. Indien de verschillen tussen nieuw en oud minimaal zijn dan is het beter om voor een nieuw ras te kiezen vanwege de betere resultaten.

Bauke Beukens

De belangstelling neemt af, steeds meer moestuinders gaanover op hybriderassen hoewel die steeds duurder worden, ook in vergelijking metde oude, zaadvaste rassen. Lang niet alle hybriderassen moeten in een keer geoogst worden. Bijvoorbeeld van de hybridespruiten op mijn tuin oogst ik maandenlang.

Chris Douwes

Het blijft bij ons een kleine markt. Met een oud ras savooiekool, Bloemendaalse Gele, hebben we goede ervaringen. Het ras was bijna verdwenen maar is nu weer volop verkrijgbaar. En terecht, het is een bijzonder lekkere kool.Wat bij ons ook belangrijk is: vinden we een product leuk. Als dat het geval is zijn we gauwer geneigd om het in ons assortiment op te nemen.

Henk Van der Wal

Er zit weinig groei in … Het instand houden van oude rassen heeft iets te maken met ideologie maar het is nog maar de vraag of zo’n kleine markt rendabel is.

Ton Vreeken

We hebben heel veel oude rassen, de term ‘Vergeten Groenten’ hebben wij niet voor niets gedeponeerd. Wij merken een groeiende belangstelling voor dat soort rassen. In onze winkel hangen meer dan duizend soorten groenten, we timmeren veel aan de weg en halen ook de pers.

U kunt het volledige interview lezen op http://www.moestuin.nl/ , volgende onderwerpen komen er aan bod : Belangstelling gestegen? Nostalgie naar oude rassen? Toppers in de verkoop? Interactie met de moestuinbezitters?
Wat is uw ervaring met oude groenterassen tegenover hybriderassen? Laat het weten via de link hieronder Reageren? Vraag stellen?

Europa is heel streng als het op erkenning van nieuwe gewasbeschermingsmiddelen aankomt. En met de regelmaat van een klok worden erkenningen van bestaande middelen ingetrokken. Deze evolutie stimuleert onderzoekers om alternatieven te bestuderen. Zo wordt heel wat onderzoek gedaan rond biologische bestrijding met insecten (denk aan sluipwesp-witte vlieg) en de insecten bestrijding met roofschimmels
Aan de WUR heeft men nu goede resultaten bekomen door bijen te gebruiken als verspreider van het gewasbeschermingsmiddel (in dit geval een biologisch bestrijdingsmiddel, een schimmel)

De bijen gaan op zoek naar de nectar in de bloemen van de aardbeiplanten, en dat is precies waar de schimmel botrytis normaliter begint te woekeren. De bijen laten op de bloemen een beetje van de schimmel ulocladium achter, die de botrytis in een periode van een aantal weken verdelgt.
De bijen brengen het bestrijdingsmiddel precies naar de ziektehaard. Dat betekent minder verspilling in vergelijking met bespuiten van de gewassen, waarbij vaak nogal wat bestrijdingsmiddel naast de planten terechtkomt.

Deze bestrijdingsmethode is ideaal voor de bestrijding van botrytis bij aardbeien. Het is immers geweten dat de start van de vruchtrotaardbeien in de bloem plaats heeft. Dan kiemen de schimmelsporen, afkomstig van de schimmel Botrytis cinerea.
Deze nieuwe gewasbeschermingsmethode is dus alleen effectief als de infectie inderdaad op de bloem of vruchtbeginsel gebeurt.
(Artikel gebaseerd op WB – Weekblad voor Wageningen Universiteit en Researchcentrum )

Zaterdag verscheen de honderste editie van Tuinkrant. Het eerste internetmagazine over tuinieren bestaat al sedert 1996, en heeft sedertdien een hele evolutie meegemaakt.
Speciaal voor deze editie werd een honderddelige checklist voor de groentetuin opgemaakt. Een samenvatting in honderd zinnen over wat belangrijk is om met succes groenten te telen.
De volledige honderddelige lijst vindt u hier.