Mensen die niet buiten werken, snappen er waarschijnlijk geen moer van, maar een beetje malse regen zou voor heel wat groentetelers en groentetuinen deugd doen. Velen hebben grote moeite om de grond zaaiklaar te leggen. Met name op de zwaardere gronden zijn de grote, harde kluiten moeilijk te breken. Wat regen zou dit alvast verbeteren. Ook voor wie moet zaaien zou wat malse regen welkom zijn, daarover meer verder in dit artikel. (in dit artikel : *oorzaak van de kluitvorming, *hoe nu best zaaien, *water geven na zaaien)
update : Blijkbaar ook problemen op zandgronden, zie reacties van lezers onderaan deze pagina.
update 14/04/2007 HLN.be : Boeren beregenen nu al hun velden, zie helemaal onderaan dit artikel.

Omroep Flevoland had het er al over, bekijk de video over de problemen van de landbouwers op zware gronden. 
 kluiten moeilijk te breken.asf

 

Hoe komt dat eigenlijk?
Tot voor twee weken hadden we nog een vrij natte periode die daarna snel omsloeg naar schrale en sterk drogende omstandigheden. De uitdroging is dan ook te snel verlopen.
Verder is het eigenlijk de hele winter vrij nat geweest.
Normaal gesproken wordt aangeraden om zware grond voor de winter te bewerken. Zodat de grond mooi kan “openvriezen” tot een korrelstructuur na de winter. Deze winter is er echter bijna geen vorst geweest, vandaar.

In de volkstuintjes hebben er sommigen ook last van, zo lezen we in het dagboek van Diana

Op onze volkstuin zijn er nog mensen die nu pas beginnen om de zware gespitte kluiten fijn te maken, hetgeen niet eens lukt want door de droogte zijn de kleikluiten keihard geworden, je hebt er bijna een pikhouweel voor nodig :-) Het enige redmiddel is dan bijna om het stuk land te laten freezen. Wij zelf houden niet zo van freezen, met het idee dat alle wortelonkruiden versnipperd worden. Bovendien lijkt het op vette kleigrond, doordat het alleen de bovengrond freest, dat er een harde laag eronder wordt gevormd. En daardoor loopt water van overtollige regenval dan weer niet weg, kunnen diepwortelende groenten niet goed groeien, etc.
Wij spitten liever onze kleigrond in november/december en gooien in de “voren” een goede laag stalmest, ter verbetering van de grond. Dan de volgende laag gespitte grond erop, en zo kom je iets hoger te liggen, wordt de grond in de winter verbeterd en komt er mest met al zijn voedingswaarden in de grond terecht. En dan vervolgens harken we in in februari, na een goede regenbui, de grond rul en fijn. Nou, en dan kunbnen de capucijners, etc. de grond in :-) Werkt heel veel prettiger dan bij de mensen die nu nog moeten beginnen om de keiharde grond fijn te maken.

Ook de professionele uientelers hebben er last van

Veel uienzaad ligt los in te droge grond en kan daardoor niet goed kiemen. Dat komt door de moeilijke bewerkbare grond; het gevolg van veel regen en weinig vorst. De grond is bikkelhard en taai. Het meeste zaaiwerk zit er inmiddels op, maar zeker op zware grond ziet het er niet goed uit. 
”De bodemstructuur is niet goed”, vertelt een teler, die op kleigrond teelt. ”Ik probeer de grote kluiten weg te krijgen. Uitdroging is voor alle zaaigewassen een groot gevaar, aangezien wij hier niet kunnen beregenen. Een klein beetje water is voldoende. Te veel is natuurlijk ook weer niet goed.” (bron zibb)

Hoe nu best zaaien?
1. Op de website van Bejo Zaden lezen we dat er best wat dieper gezaaid wordt -op een manier die ook voor de moestuinbezitter heel makkelijk na te bootsen is- lees maar :

Bij droog weer is het tijdens het zaaien van uien  raadzaam om het zaad iets dieper weg te leggen dan gebruikelijk. Druk het zaad goed in de vaste ondergrond, strijk de losse grond toe en druk het vervolgens weer aan. Bij kluiterige grond kan het goed zijn om het zaad extra aan te drukken met een cambridge rol. De grond houdt dan makkelijker vocht vast, waardoor de kieming beter en uniformer verloopt.

2. Ook een goede tip voor het zaaien vinden we bij zibb.nl

De kunst bij het zaaien van (bieten)zaad is een vlakke, vaste ondergrond voor het zaadje te creëren met eroverheen een laagje losse grond van zo’n twee centimeter. Met de huidige harde kluiten is dat een probleem.

Water geven?
De eerste tien dagen wordt geen regen voorspeld! Een moeilijke keuze om nu te zaaien of niet. Enerzijds is er natuurlijk de warmte van de zon, die de kieming bevordert, anderszijds is er de sterke uitdroging. Ook hangt het er van af hoe ver je al staat in de moestuin. Sommigen hebben al heel wat gezaaid, anderen moeten nog beginnen, met name de zwaardere gronden.
Wil je toch wat zaaien, dan zal dat hoogstwaarschijnlijk een beetje water nodig hebben.

1. Voor de beroepstelers
Op de website van Bejo Zaden lezen we hoe professionel uientelers dit nu best aanpakken.

I. Omdat veel gronden de nodige kluiten bevatten, is de kans op verslemping nu minimaal. Meer zaad verzaaien heeft geen zin, omdat de uniformiteit daarmee niet verbetert. Wanneer het zaad droog komt te liggen, kan een beregening van maximaal 10 millimeter (10 l/m² met fijne druppel!) nuttig zijn. Doe dit wanneer het windstil is en het liefst in de avond of ‘s nachts. Let wel: beregenen is altijd een noodmaatregel, maar kan soms noodzakelijk zijn

b) Ook de chichoreitelers twijfelen, zo lezen we in dit bericht:

II. De cichoreiteelt in Limburg verkeert ondanks een goede start in problemen. Vanwege de droogte twijfelen veel telers of ze wel moeten zaaien. Maandag lag 30 procent in de grond.(bron zibb.nl/landentuinbouw)

En zopas wordt de unieke situatie voor sommige uientelers aangehaald : ‘Lokaal beregenen nodig voor egale uienopkomst (zibb.nl):

III. Op kleigronden is het soms nodig om pas gezaaide uien te beregenen. Dat meldt Jacco van Liere, uienteler en -verwerker in Dronten. Van Liere zegt dat het hem nooit eerder overkomen is dat pasgezaaide uien beregend moeten worden.
In peen is het gebruikelijker dat er vlak na de zaai beregend wordt. Dat dat dit jaar ook in uien voorkomt, ligt aan de verschillen in vochtgehalte van de bodem op zeer korte afstand. Van Liere: ”Soms ligt het zaad op de ene plek vochtig genoeg en is het op dertig centimeter afstand te droog.”
De bijzondere situatie hangt sterk af van hoe de grond in het najaar klaargelegd is.

2. Voor de liefhebbers
kunnen we best te werk gaan zoals beschreven staat in het eerder verschenen artikel Groenten water geven tijdens of na het zaaien.

Wie begint met water geven na het zaaien, moet dit volhouden. Water geven en twee dagen daarna ermee ophouden kan niet (tenzij het dan gaat regenen). Het ondergrondse kiempje mag tijdens het kiemproces niet uitdrogen. Ook wie nu zaait in vochtige grond kan voor dit probleem komen te staan. Er is nog net vocht genoeg om te kiemen, maar enkele dagen later kan het kiempje verdrogen.
Als je water geeft is er ook een probleem met korstvorming (verslemping) op de grond. Droge grond is harder en kan de opkomst van de plantjes belemmeren. Ze hebben dan niet voldoende kracht om door de korst te breken. Zorg voor een vochtige grond bij de opkomst van de kiemplantjes.

Tijdens de warme zomer is het beste het zaaibed af te dekken met een vochtige doek, jutezak of oude (dun) deken. Hierop geven we dan water met de gieter. Het doek is dan tweeerlei  om de uitdroging te vertragen en de grond koel te houden. Ook om korstvorming door het water geven te vermijden. In het voorjaar kan afdekken met (geperforeerde) plasticfolie ook. Hou de grond onder de doek of folie  steeds normaal vochtig. Onmiddellijk bij de opkomst moet het doek verwijderd worden, om te vermijden dat de plantjes lichtgebrek hebben. De folie kan nog wat blijven liggen, maar let toch op voor verbranding van de jonge plantjes (dwz vochtig houden!)….

Reacties van lezers

De heer Willem L. Driesen schrijft :
Mijn lichte zandgrond (geestgronden achter de duinen) droogt ook erg hard uit dit jaar. Om toch te kunnen zaaien, frees ik de eerder gespitte grond. Trek dan (na aandrukken) een voor. Hierin zaai ik en vul dan de voor op met (weinig) bemeste tuinaarde. Daarna licht aandrukken met een hark. Bij erge droogte (matig) begieten. De tuinaarde houdt het vocht goed vast en bevordert aldus het kiemen (en groeien in het vervolgstadium).
Willem, bedankt voor deze nuttige tip!

De heer Jan Dijkstra (http://jansmoestuin.blogspot.com) schrijft

Je moet nu ook uitkijken met het spitten en frezen op zand. Voor je het weet zit je met uitgedroogde poeier. De aansluiting met de ondergrond gaat makkelijk verloren en daar moet het vocht nu vandaan komen.

Ik hark direkt na het spitten. Binnenkort wordt aandrukken ook nog noodzakelijk.

De heer Ton Broekman schrijft
Ik woon in Lelystad en heb ook last van kluitvorming op mijn volkstuin.
Voor de winter omgespit maar inderdaad geen vorst en flink nat.
De tuin gefreesd maar er blijven toch een aantal kluiten over.
Een remedie is een stuk begieten cq beregenen en dan met de hark erover. Is wel wat extra werk maar het werkt wel.
Succes!   Ton

De heer Joop Bakker schrijft vanuit Hongarije (!)

Al jaren heb ik in Hongarije een gigantische moestuin, zo groot dat deze door een bevriende boer wordt geploegd, verder bewerkt en zonodig bemest. De grootte van de tuin maakt volledige handbewerking niet mogelijk. De zomer is hier zeer warm en ook in het vooorjaar zijn er hoge temperaturen. En het regent niet veel. Ik had  mezelf aangewend om na het zaaien en planten te beregenen.
Totdat ik in een Engels boek boek las dat men na het zaaien juist NIET zou moeten watergeven. Dat zou heel wat werk besparen. En uiteindelijk doen de boeren het hier ook niet. Ik heb het geprobeerd en….. surprise het werkt! Ik zaai desnoods in droge, warme grond en, eigenlijk tegen mijn gevoel in, komt het zaaigoed gewoon op. Misschien wat later dan wanneer gezaaid zou zijn in vochtige grond, maar in ieder geval veel beter dan wanneer droge grond direct na het zaaien beregend wordt. Vooral bij maïs is het verschil opmerkelijk. Ik heb sterk de indruk dat de planten aanvankelijk wat kleiner blijven, doch een flink wortelstelsel vormen. De achterstand wordt weer ingehaald met een groeispurt als er regen komt. Een bijkomend voordeel is dat het onkruid in die droge losse grond effectiever bestreden kan worden. Als het zaaigoed opgekomen is en het onkruid is bestreden, kan alsnog worden beregend.
Het scheelt in ieder geval veel werk en de resultaten zijn prima.

Hoe is het bij jou gesteld met de grond? Klik op Reageren? Vragen? hieronder en uw reactie wordt binnen de 12 uur gedeeld met de vele andere lezers.

Addendum : Uit de pers van 14/04/2007 uit HLN.be 

Boeren beregenen nu al hun velden
Sommige boeren zijn nu al hun velden aan het beregenen. «Door de droogte gebeurt dat een maand vroeger dan normaal», zegt landbouwspecialist Luc Busschaert. «Het zaad wil niet kiemen. Eén derde van het vlas komt niet boven de grond, veel vlasboeren zijn zelfs gestopt met zaaien tot het weer regent.
Hetzelfde voor de bietenteelt. En ook 40% van de spinazie schiet niet. Regent het de eerste twee weken niet, dan wachten ons grote problemen.» De volgende dagen wordt alvast geen regen verwacht. «In april is nog geen druppel gevallen», zegt Busschaert nog. «Normaal beregenen de landbouwers hun gronden om de plantjes groter te laten worden. Nu moet het gebeuren om het zaad te laten kiemen. Anders moet al het werk opnieuw gedaan worden.»
KLUITEN
Daarnaast speelt ook de kwakkelwinter de boeren parten. «Het heeft niet echt gevroren», vertelt Busschaert. «Vorst is nodig om de grond open te breken, zodat die in het voorjaar mooi dun vermalen kan worden. Daarin kiemt zaad het best. Maar nu ligt het tussen dikke kluiten.» Over de aardappeloogst kan Busschaert nog niets zeggen. «Daarvoor is het nog iets te vroeg, net als voor de maïs want die is nog niet gezaaid. Maar blijft het droog, dan mogen we over enkele weken al van een tweede rampjaar op rij spreken. Vooral voor de aardappelen zou dat dramatisch zijn. Door de tekorten van vorig jaar liggen de prijzen al veel hoger dan normaal. Gaat het nu weer fout, dan zouden de aardappelen wel eens heel duur kunnen worden.»

(Bron Het Belang van Limburg – online krant )

Sledderlo (Genk) en Zepperen (Sint-Truiden) hebben de voorbije maanden letterlijk als proeftuin gediend voor een voor Vlaanderen uniek project. Afvalmaatschappij Limburg en Velt creëerden in beide wijken buurtmoestuinen waar louter ecologisch getuinierd wordt, maar waar ook het sociale aspect erg belangrijk is. Bedoeling is dat dit Limburgse model op termijn over heel Vlaanderen uitzaait.
“Na twee jaar heeft het project nu letterlijk en figuurlijk vruchten afgeworpen”, zo zei Luc Vanhoegaerden van Velt op 29 maart 2007  tijdens een studiedag in de Genkse C-Mine over het project ‘Gemeenschapstuinen in de wijk’.

Moestuinschakels
“We hebben de kandidaat-tuiniers ook een basiscursus milieuvriendelijk tuinieren gegeven en begeleiden hen wekelijks in de tuin. Ondersteuning is er van moestuinschakels, bijgeschoolde compostmeesters. “Het stopt immers niet bij zelfgemaakte compost alleen” zegt François Jacobs van Afvalmaatschappij Limburg. “Die moestuinschakels kunnen ook vertellen over het gebruik van zaden, plantenziektes, pesticidenvrij tuinieren, enzovoort.”
Na het succes in Genk en Sint- Truiden is Jacobs er nu al van overtuigd dat het project ook elders in Vlaanderen zal slagen. “We krijgen alvast veel vragen binnen”

De voorbeeldtuintjes
Milieuvriendelijkheid is het sleutelwoord in de nieuwe buurtmoestuinen.  “Bij de bouw hebben we ernaar gestreefd om enkel met milieuvriendelijke materialen of recuperatiematerialen te werken. Zo werden de looppaden in Sledderlo met planken van een oude kerststal afgewerkt. In Zepperen staan er omheiningen van duurzaam kastanjehout en hebben we een regenwaterreservoir van 12.000 liter”, geeft Luc Vanhoegaerden een paar voorbeelden. Beide complexen werden ook uitgerust met een toontuin en een demonstratieplaats compostering.

In Sledderlo werden de bestaande volkstuinen samen met de stad Genk gesaneerd en omgevormd tot een milieuvriendelijk tuinencomplex. “De volkstuinen lagen daar al dertig jaar, maar ze waren verkommerd, er was wildgroei, er lagen autowrakken,…Kortom, sanering was dringend nodig. Alles werd met de grond gelijk gemaakt. Drainage werd aangelegd, teelaarde aangevoerd, tuinhuisjes werden geplaatst, enz.”, vertelt Vanhoegaerden. In Genk gaat het alles samen om een twintigtal tuintjes.

In dat andere proefproject, de Truiense wijk Dekken, werd daarentegen helemaal van nul gestart. “Op grond van de stad Sint-Truiden werd uit het niets een nieuwe milieuvriendelijke buurtmoestuin opgericht: een twaalftal tuintjes van elk 1,5 are groot.”

Meer info?

Dit project werd ingediend bij Aminal als een Dulomiproject en liep van november 2004 tot november 2006. Het project kwam tot stand door een nauwe en productieve samenwerking tussen Velt vzw, de Afvalmaatschappij Limburg, de steden Genk en Sint Truiden.

Alle stappen, obstakels en kostten die leidden tot de realisatie van deze tuinen werden overzichtelijk gebundeld in een verslag. Zo helpt deze ervaring anderen bij een vergelijkbare onderneming.

Dit verslag kan je bestellen bij Velt door overschrijving van 10 euro op rekening 001-0990550-62 met de vermelding ‘buurtmoestuin’ aan

Velt vzw
Uitbreidingstraat 392
2600 Berchem
03 281 74 75

Of kijk op deze pagina

Ton Vreeken is voor velen onder jullie geen onbekende. Het is de persoon achter Vreekens Zaden , een firma die graag de nadruk legt op specialiteiten, noviteiten en antiquiteiten. Hij is ook één van de drijvende krachten achter de Historiche groentehof en Kookboerderij. Op 11 januari houdt hij een lezing in Leiden.

LEIDEN – 27 december 2006 – Op 11 januari, zal Ton Vreeken een lezing over ‘vergeten groenten’ houden in Museum Volkenkunde.  De smaak van vroeger dreigt te verdwijnen en dat was de reden voor een groep bezorgde liefhebbers om het ‘Genootschap der Vergeten Groenten’ op te richten. Vreeken, een van de oprichters van het Genootschap, legt uit waar het genootschap voor staat en wanneer een groente ‘vergeten’ is. Vragen zijn welkom! Na de lezing kan men zaden van deze groenten kopen. Kortom: een leerzame lezing voor alle tuin-, kook- en eetliefhebbers.
Aanvang: 10.30 – 12.30 uur. Info: 071 – 516 88 00 of info@volkenkunde.nl
Museum Volkenkunde, Steenstraat 1, Leiden. (Bron Sleutelstad.nl )

• Organiseert u of weet u een tentoonstelling, expo, lezing of een open(deur)dag …die met groenten te maken heeft in Nederland of België? Laat het weten via dit formulier! Of mail (eventueel met bijlagen zoals foto’s of tekstdocumenten) naar tentoonstellingen@plantaardig.com

Er verschijnt zo nu en dan een bericht in de pers over de inspannende en ontspannende functie van de groentetuin. Je geest ontspant en het lichaam doet een flinke inspanning. En je ziet nog resultaat ook. Meer en meer mensen beginnen dat te ontdekken. Een moestuin hebben, dat is  ook een sporttak! Een mooie benadering hiervan staat vandaag in het NRC Handelsblad.

Uit NRC : Koken Etc » Eten uit de tuin.

Als je maar lang genoeg wacht wordt alles een keer hip. Zelfs de onhipste dingen als gezondheidssandalen, kruidenthee en nu ook volkstuinen.

De volkstuin begon zijn carrière als uitvloeisel van een socialistisch ideaal, waarbij iedereen recht had op een eigen stukje grond. Na een lange werkdag konden de fabrieksarbeider, de havenwerker en de kleine middenstander hun erfdeel aarde omploegen, er aardappels, uien en kool in poten en genieten van hun mini-vrijheidsstaatje langs het spoor. Nog even en zo’n landje is opnieuw een ideaal, maar dan van jonge, hoogopgeleide mensen die niet de stad uit willen maar wel willen wroeten.

Een van mijn hipste vriendinnen – ze draagt Birkenstocksandalen en drinkt muntthee, overweegt er een te nemen. Honderd euro per jaar is geen geld voor een eigen oase buiten de stad, onbeperkt frisse lucht en een beetje therapeutisch modderen in moeder aarde. Het scheelt bovendien een abonnement op de sportschool en levert een goed deel van het jaar gratis onbespoten groente op.

En zo worden, met een beetje geduld, zelfs je schoonouders hip. Die van mij hebben al jaren een volkstuin. Om eerlijk te zijn vind ik dat nog veel idealer dan er zelf een te bezitten. Wel de lusten, niet de lasten zal ik maar zeggen. Van april tot en met september krijgen wij wekelijks zakken vol versgestoken aardappels, asperges, bietjes en worteltjes, net gesneden sla en kruiden, pasgeplukte courgettes en komkommers, aardbeien, bessen en bramen zo van de struik en tomaten, paprika’s, en pepers uit het kleine kasje. Tijn en Pep, die vaak bij opa en oma logeren, weten precies hoe een spruitje groeit, wanneer je tuinbonen plukt en welke frambozen rijp zijn.

Van vakanties neem ik lokale zaadjes mee, die mijn schoonmoeder voor me opkweekt. Kan ik thuis ook Portugese grellos (rapengroen), Italiaanse cavolo nero (donkerpaarse kool) en Griekse rigani (oregano) eten. Jong en oud, en alles er tussenin, geniet van dat ene lapje land. Ideaal toch?

Er staan enkele  goede reacties van lezers bij dit bercicht, lees ze op Koken Etc » Eten uit de tuin.

Op het volkstuincomplex aan de Dreef in Enkhuizen is een dief actief geweest. Er zijn aardappelen en groenten gestolen.
De aardappelen en groenten zijn uit een aantal tuinen weggenomen. Diverse volkstuinders zijn gedupeerd.
Er is een getuige. Die heeft, aldus de politie, gezien dat drie vrouwen aardappelen en groenten weghaalden. De vrouwen hadden een aantal kinderen bij zich.
De diefstallen hebben plaats gevonden op zaterdag 29 juli tussen 19.30 en 20.00 uur. Van de vrouwen en kinderen is geen goed signalement bekend.
Lees woensdag meer in Dagblad voor West-Friesland en Enkhuizer Courant.

Noordhollands Dagblad.

HLN (Het Laatste Nieuws) schrijft over 
(krant zaterdag 22/07) 
Tijd om aardbeien te planten
Slakken zijn niet mals voor je tuin
en over
(krant zaterdag 29/07) 
Spinazie, de krachtpatser in de moestuin
.

Lees ook het artikel Groenten water geven? Enkele tips.

Er verscheen een artikel over de droogte in de volkstuintjes van Zwolle.

Bonen mag je niet verwennen, dan worden ze lui
door TESSA KLOOSTER

15 JULI 2006 – ZWOLLE – Het zomert flink in Nederland en dat is hier en daar ook te zien in de natuur. Zo is het gras in menige tuin eerder geel dan groen. Voor het groen in de Aa-tuinen lijkt de brandende zon geen probleem, zolang het maar goed water krijgt.
‘Ach, wat dood is, trekken we er gewoon uit’, zeggen twee dames lachend, terwijl ze op blote voeten door hun volkstuintje stappen. Ook hun buurman maakt zich niet druk om de brandende zon. ‘Ik laat de natuur zoveel mogelijk zijn gang gaan.’ Jan en Diny de Ruiter zijn even verderop bezig in hun imposante groententuin. Vooral Jan de Ruiter is helemaal weg van zijn volkstuin. ‘Om alle tuintjes loopt een sloot waarin het water altijd hoog staat. Dat wordt goed geregeld, ergens bij Westerveld. Daardoor kan ik met deze warmte makkelijk water pakken.’

Veel van zijn buren hebben een elektrische pomp, maar dat vindt hij niet nodig. ‘Ik ben al even met de VUT, maar ik kan nog prima zelf water halen.’ Zo’n twee tot drie keer per dag bezoekt hij zijn tuintje. ‘Soms kom ik hier ook gewoon voor een praatje. Ik geef mijn groenten om de twee dagen water. Aan de bonen doe ik bijna niets, je moet hun wortels niet verwennen, anders worden ze lui. In een droge periode boren zij zelf met hun wortels dieper de grond in, op zoek naar water.’

Hij ondervindt weinig hinder van de brandende zon. ‘Insecten en slakken komen vooral als het vochtig is en ook onkruid gedijt het best bij vochtig weer.’ Niet alleen het echtpaar heeft voordeel bij de oogst van de groentetuin. Ook de buren en de kinderen eten hun zelfverbouwde voedsel. Diny de Ruiter: ‘Vanavond eten de buren sla.’ Bron : De Stentor.

Lees ook het artikel Groenten water geven? Enkele tips.

De bodem van een vijftiental moestuinen in Mol in de Kempen wordt vanaf vandaag op cadmium onderzocht.
Cadmium is een stof die jaren lang uitgestoten werd door de plaatselijke zware industrie.
Uit een studie van begin dit jaar bleek dat de buurtbewoners meer kans zouden hebben op longkanker.
Daarom kunnen ze de grond in hun tuin laten onderzoeken.
De bewoners krijgen binnen twee maanden de resultaten van het cadmiumbodemonderzoek. Bron: vrtnieuws.net – Moestuinen in Mol worden onderzocht.

Meer info over deze problematiek lees je in het artikel Groenten telen en  cadmiumververvuiling

Een handige papieren kalender voor de moestuin en de groentetuin. Je kan deze kalender downloaden via de website van Velt (www.velt.be )of door te klikken op deze link. De kalender is bedoeld om af te printen. Uit de inleiding van deze kalender:

Op deze werkkalender kan je de planning voor je eigen tuin en je teeltresultaten noteren. Voor het opmaken van die planning kan je de teeltgegevens in de kalender gebruiken. Maar wie precies wil weten vanaf wan neer en tot wanneer zij of hij elke mogelijke teeltwijze van elk gewas kan uitvoeren, raden we aan de teelttabellen te raadplegen bij de gewasbeschrijvingen in het Handboek Ecologisch Tuinieren. (nvdr : of natuurlijk de teelttabellen, hier, op deze website) Teeltgegevens: We geven teeltgegevens voor groenten, fruit en keukenkruiden. Voor groenten worden, volgens hun belang, één of meerdere zaai- of planttijdstippen vermeld. De aangegeven data zijn geschikt voor de ‘gemiddelde’ tuinier in een ‘gemiddeld’ jaar.

Er zijn immers belangrijke verschillen volgens:
• Het weer: in een heel laat voorjaar moet je alles al gauw enkele weken uitstellen
• De grondsoort: in lichte gronden, die sneller opwarmen dan zware, kan je vroeger zaaien.
• De ligging van de moestuin: in een besloten tuin kan je vroeger starten dan in een open tuin zonder beschutting
 • De streek: aan de kust is het klimaat milder en zijn er bijvoorbeeld minder vorstdagen dan in het binnenland.

Ik heb er geen ervaring mee, maar blijkbaar is het toch nog mogelijk groenten te telen in de regio’s met cadmiumvervuiling. Op voorwaarde dat een aantal richtlijnen opgevolgd worden. Deze richtlijnen vind je in de zeer interessante nieuwe folder Cadmium in de tuin? Groenten telen onder voorwaarden! (pdf bestand)

Voornaamste punten in deze folder (maar lees a.u.b de volledige folder indien u betrokken partij bent)

• Je kan alle groentesoorten telen als het cadmiumgehalte in je tuin lager is dan 3 mg/kg en de pH(H2O) hoger is dan 7,5 of de pH(KCl) hoger is dan 6,5
• Indien het Cadmiumgehalte hoger is dan 3 mg/ kg dan moet je opletten welke groenten je teelt
• Niet telen : blad- en wortelgroenten, met name spinazie sla (knol)selder prei ui andijvie veldsla waterkers wortelen witloof schorseneren sjalotten radijs tuinkers kervel veldsla peterselie
• Wel telen : augurk aardappelen aardbeien komkommer pruimen bessen tomaten peren erwten appels kersen bonen pompoen koolsoorten
• Indien het cadmiumgehalte hoger is dan 6 mg/kg dan moet je enkel nog groenten telen die weinig cadmium opnemen zoals tomaten augurk komkommer appels pompoen bessen kersen peren pruimen
• Cadmiumgehalte hoger dan 12 mg/kg , dan wordt het heel moeilijk, lees de folder.

  Over de zopas geciteerde folder verscheen vandaag een bericht in Het Belang van Limburg – online krant.

  Limburg verdeelt folders met teeltadvies na cadmiumvervuiling

Op initiatief van het Limburgse provinciebestuur worden maandag in de Noord-Limburgse gemeenten Hamont-Achel, Lommel, Neerpelt en Overpelt informatiefolders verspreid waarin de inwoners de mogelijkheid wordt aangeboden om aan een gereduceerd tarief teeltadvies aan te vragen voor hun met cadmium vervuilde tuinen. Dat heeft de Limburgse gedeputeerde van Leefmilieu, Frank Smeets (CD&V), vrijdag gezegd. Het initiatief kadert in het Vlaams Actieplan Cadmium van de Vlaamse ministers Kris Peeters en Inge Vervotte.

Dankzij de samenwerkingsovereenkomst die de provincie Limburg afsloot met het Antwerps Provinciaal Instituut voor Hygiëne kunnen de inwoners van de voormelde gemeenten een onderzoek van hun tuingrond aanvragen voor 20 euro. Voor dit bedrag wordt de bodem op cadmiumvervuiling onderzocht en wordt een concreet teeltadvies gegeven. Een onderzoek van het putwater kost 15 euro. Wie een bodemonderzoek wil laten uitvoeren, wordt verzocht dit ten laatste voor 15 mei aan te vragen op het gratis nummer 0800/99.385. De onderzoeken zijn specifiek bedoeld voor mensen die groenten uit hun eigen tuin kweken en ook gebruiken.

Het advies geeft onder meer aan welke groenten nog geteeld kunnen worden en hoeveel er moet bekalkt worden. In het advies zullen ook de tips om cadmiuminname te verminderen, herhaald worden, aldus nog Smeets. De provincie Limburg raamt het aantal staalnames in de betrokken gemeenten op 1.250.

De drijfveren om een moestuin te hebben zijn met de jaren sterk veranderd. Naast de geestelijke en lichamelijke ontspanning is er ook de mogelijkheid om minder gekende groenten te telen. Groenten uit de moestuin halen die niet in elke supermarkt om de hoek liggen is een aangename ervaring. Bloemen en kleurrijke groenten geven een moestuin ook sierwaarde. Dat laatste is vooral het werk van de vrouwelijke moestuinbezitters, zo blijk uit het artikel dat dit weekend in De Telegraaf verscheen.

Nederlanders met een volkstuintje hebben vergeten groenten herontdekt. De wortelsoorten Amsterdamse bak, pastinaak, de op asperges gelijkende schorseneren en de snijselderij Zwolse krul groeien in veel moestuintjes weer volop.

Dat meldt het Algemeen Verbond van Volkstuinders Verenigingen in Nederland (AVVN), “Voor veel mensen is het een sport om vergeten groenten in hun tuintje te telen”, zegt woordvoerder Herman Vroklage. “Het is weer eens wat anders dan bonen of koolsoorten.”

Opvallend is dat het aantal vrouwen met een volkstuintje de afgelopen jaren zienderogen aan het stijgen is. “Vroeger was het echt het domein van de man, maar inmiddels zijn er heel wat dames met groene vingers”, vertelt Vroklage, die wel heel duidelijk het verschil ziet tussen mannen- en vrouwen-tuintjes. “Mannen zijn veel fantasielozer. Zij gaan voor productie. Daar is meer sprake van een monocultuur. Ze maken hele vakken vol met kolen of bonen. In de vrouwelijke moestuin staan groenten, bloeiende keukenkruiden en boerenbloemen als dahlia’s en ridderspoor. Dat zijn vaak erg mooie tuinen.”

Lees het volledig artikel in De Telegraaf.

Misschien een oplossing voor wie een moestuin wil zonder werk, maar het zou even goed een ideale manier kunnen zijn om kennis te maken met het zelf telen van groenten.
Dit artikel is overgenomen uit de krant De Gelderlander.

Zelfoogst-moestuin om in weg te dromen
VORTUM-MULLEM – Een eigen moestuin hebben, maar geen onkruid hoeven wieden. Dat kan komend voorjaar bij biologisch – dynamisch tuinder Hans Weima in Vortum – Mullem. In de zelfoogsttuin je eigen kropje sla, kruiden en bloemen snijden.

„Op zich een mooi vak, maar bij mij werkte het niet meer.“ Hans Weima (42), geboren en getogen in het Gooi, was vroeger theatertechnicus. Vijf jaar geleden gooide hij het roer om en werd tuinder.

Op een zorgboerderij in Utrecht leerde hij het wroeten in de aarde. En vooral, genieten van het werk. Hij werkte vervolgens bij een aantal tuinders en kwam op die manier bij een teler in Groeningen terecht.

Intussen maakte hij zich het vak van biologisch-dynamisch tuinieren (zonder gebruik te maken van chemische middelen) eigen via een opleiding in Driebergen en begon voor zichzelf.

Weima zocht een invalshoek om zijn tuinderij rendabel te maken. „Ik heb geen marktonderzoek gedaan, maar mijn gevoel zegt me dat veel mensen net als ik buiten op het land werken prettig vinden. Lekker dichtbij je eigen voedsel verbouwen, maar niet de lasten hoeven dragen. Want zelf een moestuin hebben betekent ook spitten, zaaien en schoffelen. Toen kwam ik op het idee van de zelfoogsttuin waarbij ík het zware werk doe.“

Weima heeft ruim 1,2 hectare grond gekocht in Vortum-Mullem om zijn droom waar te maken. De bedoeling is om in maart de eerste zaden in de grond te stoppen. Zodra de groenten oogstklaar zijn, kunnen omwonenden voor 4 euro in de week gaan oogsten in de tuin ‘In het volle leven’.

„De insteek is dat iedereen uit de moestuin kan oogsten zonder dat ze zelf werk hoeven te doen. Ze kunnen hier zelfs op een bankje rustig van de tuin genieten. Maar wie wil, mag ook schoffelen.“

Door de grootte van de tuin, 12.000 vierkante meter, kunnen volgens Weima zeker negentig gezinnen het jaar door van groenten worden voorzien.

Hij wil praktisch alle werk zonder grote of zware machines doen en zoveel mogelijk met de hand. „Ik zie arbeid niet als een kostenpost of een noodzakelijk kwaad. Arbeid in de moestuin kan ook een doel op zichzelf zijn.“

Op de preikalender (*) staat maand per maand wat de teler te doen staat om op een duurzame wijze prei te telen. Bij de maand oktober staat onder andere “Voorkom zaadvorming muur”. Inderdaad, de oktobermaand is een gevaarlijke maand om “onkruid te telen”. De weersomstandigheden laten het soms minder goed toe om een vlotte mechanische onkruidbestrijding te doen. Maar het is wel nog voldoende warm en vochtig om het onkruid sterk te doen groeien. Zorg dat de muur (en andere onkruiden) niet in bloei komt, dit scheelt alvast heel wat kiemend onkruid in het voorjaar. Muur is trouwens één van de weinige onkruiden die de hele winter door groeit en bloeit. Enkel bij vorst valt de groei stil, om bij dooi onmiddelijk weer verder te gaan.

(*) De preikalender kan je hier downloaden (pdf-bestand)