Artisjok is één van die groenten die niet echt winterhard is. Bretagne is dan ook de uitgelezen streek om deze groente te telen, koele zomers en zachte winters. Misschien dat Etten-Leur net iets te veel het binnenland in ligt opdat de artisjokken een ‘elf steden tocht’ winter zouden overleven.

Bron: Zuidelijke Land- en Tuinbouworganisatie

Begin dit jaar liep tuinder Jan Pertijs uit Etten-Leur in Californië tegen een artisjokkenkwekerij aan. Het leek hem een leuke en makkelijke teelt. Hij maakte vervolgens de rest van het gezin enthousiast en ze besloten om het hier ook eens uit te gaan proberen. Het Amerikaanse zaad van de rassen Matterhorn en Pyreneeën is vervolgens door een Nederlands bedrijf opgekweekt en in mei uitgeplant. Intussen oogst Pertijs bijna een halve hectare met gemiddeld vier tot vijf bollen van de distelachtige planten.

Volgens dochter Nancy zijn de planten ongeveer een meter hoog, en aan de bloemstengel groeien een of meerdere artisjokken. ,,Je moet op tijd oogsten, want als de bol open gaat staan, is hij niet meer geschikt voor consumptie. Met warm weer is dat drie keer per week en nu lopen we twee keer per week door het gewas. De bollen knippen we af met een stuk stengel van vijf of zes centimeter.’’ In eerste instantie verwachtte Pertijs dit eerste jaar door de extreme warmte niet eens te kunnen oogsten van het tweejarige gewas. ,,We hebben wel flink water gegeven en ineens verschenen er een paar weken terug toch artisjokken. Hartstikke leuk joh! ’’ De delicatessenvrucht zetten ze af via de specialtieslijn van The Greenery.

De artisjok blijkt volgens Nancy niet eens geliefd te zijn vanwege zijn smaak, maar meer vanwege de manier van eten. ,,De smaak is te vergelijken met die van asperges, niet zoveel smaak eigenlijk. Maar het is gewoon leuk om ze te eten. Aan de onderkant van de blaadjes zit een wit stukje wat je eruit zuigt. Je kunt het blaadje ook met een dipsaus eten. Gewoon gezellig dus.’’

Volgend jaar verwacht de familie een topproductie te behalen, als het gewas de winter goed doorkomt. ,,Het schijnt een vorstgevoelige plant te zijn, maar dat moeten we dus nog afwachten. Net als hoe de vraag zich gaat ontwikkelen. We zijn voor zover bekend de enige telers in Nederland, dus het is allemaal nieuw. Maar we leren veel en blijven positief naar de toekomst kijken. Het is in ieder geval een grappige teelt en het bevalt tot nu toe goed.’’

Update 23 juli 2010.

Ondernemer Gert Smits experimenteert al jaren met diverse vergeten groenten en kruiden en geeft zo samen met Slow Food Achterhoek aandacht aan het eten in onze eigen omgeving. Vorig jaar Gert gestart met de teelt van artisjokken in een experiment op kleine schaal. Het bleek succesvol en besloten is om de kweek op grote schaal op te zetten met een automatische irrigatie systeem dat op vaste tijden de artisjokken water geeft. Het resultaat kunt u nu ontdekken. Supervers en van eigen bodem.

Bent u geïnteresseerd neem dan gerust contact op of bekijk de foto’s en informatie op:
www.groentekwekerij-smits.nl/kwekerij/index.php/kweken/hollandse-artisjokken

Tip Lees hier alles over de teeltwijze van artisjok

Richting Brouwershaven, in Zonnemaire, kunnen liefhebbers van bijzondere of bijna vergeten groenterassen zich op afspraak laten rondleiden door Dieneke Klompe. Haar biologische kwekerij vol natuurlijke geur-, kleur- en smaakstoffen is in juni op haar mooist.

Hier groeien ijskruid, gele snijbiet, citroenkomkommers en kweeperen, van alles wat herinneringen aan vervlogen tijden oproept . Hier bloeien donkerrode zonnebloemen, de bloemen van de pompoenplanten, de oostindische kers, daglelies, afrikaantjes en goudsbloemen. De artisjokken, blauwe suikermaïs en kardoen geven met hun blad tegengas aan de kleuren.

Een vrolijke hectare vol eetbare bloemen en planten. En wat te denken van de boksbaard, ook wel haverwortel genoemd, een soort schorseneer? Of zeekool waarvan de gebleekte bladstengels als groente bereid worden? De gele en rode snijbiet zijn in hun geheel te eten, even lekker laten stoven. Daarentegen zijn de blauwe kolven van de blauwe suikermaïs rauw het lekkerst. Het ijskruid is als sla maar ook geroerbakt lekker en heeft een knapperige, wat nootachtige smaak. Het citroenkomkommertje is heel decoratief maar ook eetbaar. Basilicum is er in diverse soorten al is het Japanse basilicum (chiso) geen echte basilicum. (tekst gemaakt met de persberichten op www.bijzonderegroenten.nl)

Vandaag nog een artikeltje in de Provinciale Zeeuwse Courant

Eetbare planten en bloemen in bloei
ZONNEMAIRE – Klimatologisch is het een raar jaar, van extreem koud naar extreem warm naar extreem nat. Dat betekent veel extra werk voor boeren en tuinders, dus ook voor de consumptieve kwekerij in Zonnemaire. Toch is het eigenaresse Dieneke Klompe gelukt om al driekwart van haar eetbare bloemen, kruiden, bijzondere groente en zaadteelt te oogsten.

„Als biologisch kweker gebruik ik geen leidingwater. Toevallig heb ik vlak voor de droogte een grote watertank in laten graven en daar heb ik echt geluk mee gehad.“ De witte muskaatsalie, gele citrusafrikaan en daglelie en de blauwe en paarse korenbloem geven het land een mooi aanzicht, maar ook een lekkere geur. Zoon Janick (8) snoept van de muskaatsalie wanneer hij kan. Het kruid levert honing op als je er hard genoeg op zuigt. „Van oma geleerd“, glundert hij. Op aanvraag geeft Klompe dit seizoen rondleidingen over de kwekerij; volgend jaar wil ze ook proeverijen en lezingen gaan geven. foto Marijke Folkertsma

Meer info vind je op de website van de kwekerij www.bijzonderegroenten.nl.
Onder andere heel wat foto’s en heel veel persberichten die de afgelopen jaren over deze bijzondere kwekerij verschenen zijn