Waarschijnlijk kent u wel eikenbladsla? Er is de groene eikenbladsla en de rode eikenbladsla.
In de winkel treft u de volledige krop aan. Maar als u de sla zelf teelt hoeft u niet de volledige plant te oogsten. Pluk de onderste blaadjes af naar behoefte en laat de plant verder groeien. Zo hebt u steeds verse blaadjes ter beschikking.
Let er wel op niet te vroeg te beginnen met blaadjes te plukken, om zo de groeikracht van de plant niet te verminderen en om voldoende grote bladeren te hebben. Begint u heel vroeg met blaadjes plukken dan is dat eigenlijk snijsla, met een moderne term babyleaf genoemd. Deze teeltwijze komt aan bod in de gratis brochure “saladegroenten telen” die u kan krijgen door in te schrijven op de gratis nieuwsbrief van GroentenInfo
Laat ook nog een tiental blaadjes staan indien u de groeikracht in de plant niet al te sterk wil verminderen. Op die manier kan de pluk verder gaan tot de sla een bloemstengel gaat vormen.
Voor de pluk : een al goed uitgegroeid “kropje”
Na de pluk : sla op een stammetje!
Ook met Lollo Rossa en Lollo Bionda kunt u hetzelfde doen. Al deze slasoorten hebben de eigenschap dat ze geen gesloten krop vormen. Kropsla (botersla), ijsbergsla en Batavia vormen een eerder gesloten krop en lenen zich niet tot deze “plukmethode”.
Hoe hoog moet eikenblad sla en veldsla zijn om te plukken?
ze zijn nu ruim 5 cm hoog.
graag meer advies (heb van de eikenbladsla 6 plantjes verspeend)
gr an
Beste Luc,
Die aspergesla of stengelsla heb ik ook in de tuin gehad. Het zakje kwam van van der Wal. De planten lijken op die van jouw foto’s. De bladeren heb ik nooit gegeten, zal ik volgend jaar eens gaan doen. De smaak van het merg heeft wel wat weg van gestoofde bindsla en hebben we een keer gekookt gegeten. Het is wel lekker, maar het is een heel gedoe om de stengels bij elkaar te telen, erg dik worden ze niet. In de tuin moet je er een groot bord stengelsla bij zetten, want anders haal je de planten eruit omdat ze op doorgeschoten (dus slechte sla) lijken.
Jouw andere suggestie zal ik ook eens proberen. Misschien is het merg van mijn Aziatische sla te eten. Ik ben bang dat dat volgend jaar wordt. Afgelopen week heeft de vorst flink huisgehouden in mijn tuin en is de meeste sla bevroren.
Met vriendelijke groeten uit jansmoestuin.
Beste Jan, ik heb nog wel gelezen van aspergesla, stengelsla (of Lactuca sativa var. angustana) Als Engelse naam gebruikt men “Celtuce”.
In Azië wordt zowel de stengel als de bladeren ervan gegeten. Zouden die soorten die jij teelt daar aan verwant zijn?
Dit zijn twee relevante foto’s van de website http://solanaseeds.netfirms.com van deze bij ons vrijwel onbekende slavariëteit
foto 1
foto 2
Beste Luc,
Dit is het oude idee van de echte pluksla. Mijn VELT boek beveelt aan om hier Amerikaans roodrand of Australische gele en Ruby voor te gebruiken. Eigenlijk zijn deze rassen meer geschikt als dunsel of snijsla.
In Duitsland werd vroeger in moestuintjes een stengelige slasoort geteeld die ruim een meter hoog kan worden. Oma plukte hier een paar keer per week blaadjes voor de salade van. Misschien zijn er wel oudere moestuinders die ook zoiets gedaan hebben en nog weten welke rassen daarvoor gebruikt werden.
Later ben ik zoiets in Azie tegen gekomen. Commerciele tuinders kweken dit soort rassen en de blaadjes liggen in de supermarkt mooi gepresenteerd te koop. Je kunt ze per stuk kopen! Op mijn site kun je bij de juli bijdrage een foto vinden: http://jansmoestuin.blogspot.com/2007/07/juni-2007.html (even scrollen tot bijna onderaan)
Een nadeel van de Aziatische en ook de Duitse rassen, denk ik, is hun Bremia of valse meeldauw resistentie. In 2007 waren de mooiste bladeren om te plukken steeds aangetast door deze schimmel. Toch zijn de iets jongere bladeren wel lekker in de salade en een voordeel is dat je niet alles tegelijk hoeft te oogsten.
Misschien worden de oude Duitse rassen nog ergens aangeboden. Anders is die suggestie van jou en VELT om bijvoorbeeld planten uit snijslamengsels (vaak ook aangeboden als pluksla)en andere rassen wat verder uit elkaar te zetten en van onder af af te plukken een hele goede. Mocht je ter plekke zaaien, selecteer dan goed groeiende planten met een dikke gezonde stengel en trek de rest weg. Sommige bindslarassen gaan makkelijk schieten en zijn ook op deze manier te gebruiken.
Sommige rassen worden bitter als ze gaan schieten, maar dat kun je zelf wel proeven en dan gooi je de planten weg en probeer je wat anders.
Met vriendelijk groeten uit Jansmoestuin.